Piękne są chwile razem spędzone, są już w oddali, na zawsze utracone.
Serca ściśnięte z bólu, goryczy wołają ratunku! Czy ktoś je słyszy?
Cisza zaległa od czasu rozstania, czy jeszcze odbije się echem wołania?
Co począć? Jak żyć? Bez miłości osoby kochanej, w smutku cierpieniu i tęsknocie na samotność skazanej?
Nie ma w pobliżu nikogo, życie przez palce ucieka, wołania o miłość już nikt nie usłyszy - pozostanie w sercu człowieka.
