Dorotko nasza kochana istotko
Koleżaneczko miła
Co tyle radości nam w serca wprowadziła
Wszystkie Twe obrazy tak pełne uroku
Rozświetliły nam umysły o zapadającym zmroku
Kwiaty kolorami radośnie się śmieją
Przekazują radość mimo że mówić nie umieją
Koń rozpędzony głośno galopuje
Gdy rozwianą grzywę wiatr mu cicho całuje
Na chwilę w Twych obrazach czas się zatrzymuje
Kolorami ramion tuli i całuje
W towarzystwie Twych dzieł miło mija czas
I chęć powrotu co ożywa w nas
Maluj jak najdłużej dla potomności
Wszystkich oczu i serc radości
Twórz swoje cuda bardzo długie lata
Najlepiej do samego końca świata.
